C'è ancora èl sol

C'è ancora èl sol déntra ma 'l còr dla gènt,
dle volt nascost da i nuvolon dl'invèrne,
tutt nér ch'i pèr la porta d'un infèrne,
e i te strégn l'anima in t'un gran tormènt.

C'è ancora el sol, che tant l'ha d'arivè,
par fè truvè 'n cuncén d'tranquilità,
ma tuti quéi che déntra 'l còr in l'ha,
e inn'ha manca le legrìm d'asciughè.

Mo basta poch, magari 'na sméianza
ma ch'èl mirècol ch'an pèr manca véra,
l'è sol 'n fil de luc, mo l'è speranza.

Acsé parfìn la vita è più sincéra !
E 'l ragg de sol che s'véd in lontananza,
vo' dì ch'ann'è più invèrne, è primavéra.

Nessun commento:

Posta un commento